I Stole the Heroine’s First Love Bölüm 2

Çevirmen: Ranfyza

I Stole The Heroine’s First Love 2.bölüm

İlk defa bu dünyanın tuhaf olduğunu düşündüm.

Sıradan bir ilişki umuyordum, bu yüzden tanımadığım bir adamla tanıştım ve olan buydu.

Tatiana şeytani bir kadın mıydı?

Sevgililerime bir niyetle yaklaşmış olabilir mi?

Doğruysa, çok fazla olduğunu düşündüm.

Ama şüphelerim hızla azaldı.

Çünkü bilinmeyen biri olduğunu düşündüğüm gerçek kimliği ortaya çıktı.

Andrew LeBron Gloucester.

O, mevcut imparatorun üvey kardeşi ve prensin isyanı sırasında kaybolan imparatorluk üyesiydi.

Ve bu oyundaki gizli erkek.

Orijinal hikayeye göre, Tatiana’nın yardımıyla Büyük Dük unvanını geri alacak.

Kimliğini öğrendiğimde umutsuzluğa kapıldım.

Ne kadar denersem deneyeyim, orijinalinden uzaklaşamadım.

Ondan ayrıldıktan kısa bir süre sonra Tatiana’nın evleneceğini duydum.

Orijinal hikaye böyle bitti.

~*~

“Bu sefer sorun olmayacağını düşündüm.”

Orijinalin sona ermesinden bu yana üç yıl geçti ve Tatiana evlendi bile, bu yüzden onun bir daha asla ilişkisi olmayacağını düşünüyordum.

Ama bu şekilde sırtımdan bıçaklandım.

Buruk midemi yatıştırmak istercesine kadehteki şampanyayı içtim.

Uzaktan bana bakan hanımların gözlerinde merak vardı.

“Haberleri bir yerden duymuş olmalısın.”

Duke Pioneer’in biricik kızının yine ayrıldığı haberi.

Diğer konukların önünde Wilhelm’in başından aşağı çay döktüğümde dedikodular kaçınılmazdı.

Aralarından sonunda merakını gizleyemeyen biri yaklaştı.

“Seni görmeyeli uzun zaman oldu prenses.”

“Görüşmeyeli uzun zaman oldu, Kontes Thierry. Görüşmeyeli nasılsın?”

Ondan başlayarak insanlar toplanmaya başladı.

Ve bir süredir işe yaramaz hikayelerle zaman harcıyorum. Biz sudan havadan bahsederken, Kontes Thierry hızlı topunu attı.

“Prenses Pioneer gerçekten harika. Ben olsam böyle bir şey yaşasam ailemin yüzünü görmekten utanırdım.”

Bunu sanki bir iltifatmış gibi söyledi ama hafifçe kalkmış dudaklarından biri bana gülüyordu.

Kontes Thierry’ye geniş bir gülümsemeyle cevap verdim.

“Ailemde, küçük yaşlardan itibaren, zenginlik ve gücün tadını çıkardığımız kadar toplum için sorumluluk almamız gerektiği öğretildi. Meşgul babam yerine gittiğim bir yer, bu yüzden kişisel sorunlarımı bir kenara bırakmak zorundayım.”

“Aman tanrım…”

“Ayrıca, önce ayrılmamız gerektiğini söyledim, bu yüzden bundan kaçınmak için bir sebep yok.”

Bir veya iki kez olmadı, bu yüzden başa çıkmak zor değildi. Söyleyecek bir şey olmadığını bilerek, ayrılığım konusu hızla soldu.

Onlara ılımlı bir şekilde cevap verdim ve bu konumdan çıktım.

Aslında dışarı çıkmak bile istemiyordum.

Bu ziyafet, imparatorun güçlü soyluları davet etmesi için yılda bir kez yapılırdı.

Babam tam zamanında ülke dışındaydı ve onun adına ben katıldım.

“Ne kadar rahatsız.”

Wilhelm’in uzaktan bana baktığını hissedebiliyordum.

Ayrıca Wilhelm tek değildi.

Eski nişanlı Daniel ve Raymond da buralarda bir yerlerde olacaklar.

“Yakında geri dönmek istiyorum.”

İmparatorla görüşme bittiğinde, ziyafetten falan kaçacağım.

Yine şampanya içtim.

Lütfen kimse benimle konuşmasın.

“Karina!”

Ancak dileğim her zamanki gibi feci kırıldı.

“Karina! Uzun zamandır görüşemedik. Görüşmeyeli nasılsın?”

Parlak bir kadın yumuşak bir gülümsemeyle yanıma yaklaştı ve içeri girdiğinde çevrenin aydınlandığını hissettim.

Tıpkı ana karakterin ortaya çıktığı sahne gibi.

“Görüşmeyeli uzun zaman oldu Gloucester Büyük Düşesi.”

“Aman. Aramızda nasıl bu kadar resmi olabiliyorsun?

Gülümsediğini ve sırıttığını görünce midem bulandı.

“Bir düşünün, bir süre önce Sir Wilhelm’le nişanlıydınız! Bir süredir çıkıyordun, neden bana söylemedin?

Tatiana’nın sözleriyle tüyler ürpertici bir duygu hissettim.

Tabii ki söylemek istemedim, çünkü üç aşkım da onun yüzünden mahvoldui.

Ayrıca Tatiana bu gerçeğin farkında değildi.

“Bu sefer onu tekrar çalabileceğimden mi endişeleniyorsun?”

“Ne?”

“Hey, ben artık evli bir kadınım. Çok fazla endişelenme. Tamam mı?”

Her seferinde böyleydi.

Andrew’dan ayrılmamın ertesi günü Tatiana sanki hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam etti.

Canı yanan ve zor zamanlar geçiren bendim ama o bu duyguların hiçbiri bende yokmuş gibi davrandı.

“Benden habersiz Wilhelm’le hiç tanıştın mı?”

“Evet.”

“Neden?”

Tatiana soruma şaşırmış görünüyordu. Farkında olmadan, sesim keskin çıktığı içindi.

“Hmm. Sadece çünkü Karina ile evlenirse sık sık görüşemeyeceğiz, değil mi?”

“Wilhelm farklı düşündü.”

“Hey, bu sadece bir şakaydı.”

Bu kelimelerin ağzından çıkacağını bilmiyordum.

Kasıtlı olarak bilmiyormuş gibi yaptım ve Tatiana’ya sordum.

“Ne demek istiyorsun?”

Tatiana bana masum bir yüzle paylaştıkları hikayeyi anlattı.

Sık sık görüşmek istediğini paylaştı ve evlendikten sonra da ayrılmayacağına söz verdi.

Sonra bunun metresinin Wilhelm olduğu söylentisini yayacağını söyleyerek şaka yaptı.

“Sir Wilhelm çok ciddi bir tavırla benim sevgilim olmasını umursamadığını söyledi. O sevimliydi!”

“Oh?”

“Evet Karina. Çok kıskanıyorum.”

Gülen yüzünü gördüğümde içimdeki mantık ipinin kesildiğini hissedebiliyordum. Wilhelm önce bana itiraf etmeseydi ne olurdu?

Belki de ikisinin tanışması ve metres şakası Tatiana’dan da duyulmuştur.

Hiçbir şey bundan daha sinir bozucu olamazdı.

“Anlıyorum.”

Soğuk öfke yeniden kaynamaya başladı.

Ama kafam hiç olmadığı kadar soğuktu.

“Titi çok düşüncesiz.”

Nazikçe konuştum ama içerik son derece soğuktu.

“Ha? Bunu metres hikayesi için mi yapıyorsun? Şakaydı.”

Sanki hiçbir şey bilmiyormuş gibi gülümsediğini görmek saçmaydı.

“Gerçekten hikayeyi bana anlatmak zorunda mısın? Ve neden nişanlımla gizlice buluşup bunun hakkında konuşuyorsun?

“Biz arkadaşız…”

“Ah, yani Dük’le sadece ikimiz baş başa buluşsam fark etmez mi?”

Sözlerim üzerine parlak yüzü soğudu.

Bu, Tatiana’nın sanki öfke duygusu kuvvetten düşmüş gibi yeni yüzüydü. Şimdi her şey netleşti.

Bunu yapmaması gerektiğini bilmeyecek kadar saf değildi.

Tatiana sevgililerime bilerek yaklaşmış olmalı.

Bana olan düşmanlığı o kadar açıktı ki nasıl öğrendiğimi merak ettim.

“Karina. Bunu bana nasıl yaparsın? Arkadaşın olarak endişelendim.”

Yüzündeki öfkeyi silerek sanki yanılmışım gibi konuştu.

Komik bile değildi.

Hatalı olan ben değilim.

“Endişelenmek mi? Etrafında erkeklerle tanıştığım tek kadın sensin, o halde en çok kim için endişelenilmeli?”

“Karina, sana bunun bir yanlış anlaşılma olduğunu söylemiştim.”

Tatiana, etrafındaki bakışların farkına varmaya başladı. Hepsi heyecanlı yüzlerle bize bakıyorlardı.

Nezaket? Yüz?

Bu tür şeyler çoktan kafamda uçup gitmişti.

“Yanlış anlaşılma… tamam. Senden hoşlandığını bana itiraf eden 4. eski erkek arkadaşımdı. Bu noktada, artık seninle aramız kötü.”

Etraftan fısıltılar geliyordu.

İnsanların ağzından çıkan söylentileri duymak ilginç olurdu.

Aynı zamanda merak ve küçümseme ile karışık bakışlar üzerimize düştü.

Tatiana şaşırtıcı derecede solgundu.

Sadece yüzüne bakılırsa, sevgilisinden mahrum bırakılan ben değil, Tatiana gibi görünüyordu.

Kıpır kıpır Tatiana’yı izlemek oldukça keyifliydi.

“Karina, bunu yapmak istemedim…”

“Pioneer Dükü’nün temsilcisi, lütfen girin.”

Sonra uşak bir kurtarıcı gibi adımı seslendi.

“Daha sonra.”

Uşağın rehberliğinde Tatiana’dan ve ziyafet salonundan ayrıldım.

Beyaz mermerden yapılmış bir koridordan geçerken altın ve ametistlerle süslenmiş bir kapının önünde durdum.

Şimdi buraya gelmemin asıl amacı aklıma gelince, gerilmeye başladım.

“Majesteleri, Pioneer Dükü’nün temsilcisi Prenses Karina Pioneer geldi.”

“İçeri gel.”

İzin duyulunca kapı nihayet açıldı.

“Majestelerini selamlıyorum.”

“Hoş geldin prenses. Bu bizim ilk görüşmemiz, haksız mıyım?”

“Evet majesteleri.”

Bu, imparatorla kişisel olarak ilk tanışmamdı.

Genç imparator düşündüğümden çok farklıydı.

Yirmili yaşlarının ortalarında göründüğünden, beklenenden daha genç görünüyordu ve daha bunaltıcıydı.

Sadece aşağı bakarken bile, omurgamı ürperten bir korku duygusu hissettim.

“Bu tarafa gel.”

Yaklaşıp imparatorun karşısına oturdum. Sonra onun puslu görünümü güçlü bir şekilde tanındı.

Muhteşem sarı saçları ve imparatorluk ailesini simgeleyen mor gözleri. Burnu ve havalı gülümseyen dudakları bile. İmparator çenesini sıktı ve rahatlamış bir yüzle bana baktı.

“İyi görünüyor.”

Sadece yakışıklı olduğunu söylemek yeterli değildi.

Sahip olduktan sonra birçok çekici erkekle tanıştım ama bu duygu onların sahip olduğu çekicilikten farklıydı.

“Bu arada, o Tatiana’nın ilk aşkı mıydı?”

Orijinal çalışma başlamadan önce Tatiana’nın cesur teklifini hemen reddeden kişi oydu.

Zaman zaman onu görme anısını canlandırdı.

“Prenses, Prenses?”

“Üzgünüm.”

“İnsanların önünde farklı bir düşünce… Kırık bir kalbin hüznünü mü düşündün?”

Sanki söylenti çoktan kulaklarına ulaşmıştı.

Hafifçe gülümseyip ona cevap verdim.

“Hayır, Majesteleri. Bir an için Majestelerinin hayal ettiğimden daha güzel olmasına şaşırdım.”

“O zaman sevindim.”

Bu rahatlama nedir?

Sormak istediğim çok şey vardı ama belki de zaman daralıyordu, bu yüzden İmparator doğrudan konuya girdi.

Bekleyen çeşitli konular hakkında kısa bir konuşma yaptık.

Birkaç konuda beklediğimden daha benzer görüşlere sahiptik, bu yüzden onları hızlı bir şekilde organize edebildim.

Toplantı, düzeltilmesi gereken bazı konuların düzenlenmesiyle sona erdi.

“Bugün beni dinlediğiniz için teşekkür ederim, Majesteleri.”

Pencereden dışarı baktığımda çok zaman geçmişti.

“Söylemek istediğin son bir şey var mı?”

“Hayır, Majesteleri.”

Cevabıma cevaben, İmparator yüzünde şakacı bir ifadeyle dedi.

“Nişanınızın bozulduğunu duydum. Nişanlınızın koltuğu boşsa, o yeri ben doldurmak isterim.”